Jarenlang verbleef de Bulgaarse Hristina Tasheva illegaal in Nederland. Ze werkte als schoonmaakster bij gezinnen, stellen en vrijgezellen in appartementen en huizen in het centrum van Amsterdam. Op de briefjes die zij op de keukentafels in ‘haar’ Amsterdamse huizen vindt, staan boodschappen als ‘Kun je vandaag de koelkast schoonmaken?’ Soms staat er: ‘Hoe is het met je?’ Met Sinterklaas is er vaak een cadeautje. Wie is deze Hristina?
Ten tijde van de opnamen van de film verbleef zij illegaal in Nederland, maar door de wijzigingen in de EU-verdragen is zij inmiddels legaal. Ze studeerde landbouweconomie en is een intrigerende vrouw. De huizen uit de titel maakt zij zich eigen dor ze te fotograferen. De ramen, de gordijnen, de badkuip. In de huizen van Hristina is te zien hoe eenzaam haar leven was. Met zichzelf in de hoofdrol legt zij haar dagelijkse bestaan in Amsterdam vast.
Met de toetreding van Bulgarije tot de Europese Unie is Hristina niet langer illegaal. Zij heeft inmiddels een verblijfsvergunning en verdient haar geld met fotografieprojecten.
Documentairemaakster Suzanne Raes laat in de film een van de vele, vaak anonieme mensen zien, van schoonmaakster tot au pair, die wij toelaten tot de intiemste plekken in ons leven. Door Hristina's verslag van haar leven, haar kijk op zichzelf en de wereld om haar heen, wordt ons een spiegel voorgehouden. Onze huizen vormen het decor van haar leven, de plek waar ze verdwaald is, waar haar leven is blijven steken. Wie zijn die mensen die onze huizen schoonmaken? Willen we dat eigenlijk wel weten?
