Het vaderschap trekt aan of stoot af als die wordt aangekondigd, maar verrijkt zodra die een feit is. Op zijn debuut-minialbum Sunset Blues snijdt singer-songwriter Paul Bond op literaire wijze dit even verwarrende als rustgevende thema aan. Muzikaal sluit Bond aan bij de rijke singer-songwriterstraditie van de jaren zeventig met James Taylor, Jackson Browne, Paul Simon en Randy Newman. Binnen de moderne indie-folk-golf zijn Iron & Wine en Fleet Foxes grote inspiratiebronnen. Als tekstschrijver bevindt de literatuurwetenschapper zich het liefst in de jaren twintig, niet de huidige, maar die van een eeuw geleden. Bond is een groot fan en kenner van F. Scott Fitzgerald, Ernest Hemingway en Ezra Pound en een regelmatig gevraagd spreker op speciale literatuurconferenties.
Tot slot pakken we er nog één liedje bij, Season of the Acorn. ‘Dat gaat over mijn winterse depressies, waarin ik me hiervoor vaak opsloot met boeken en een borrel - “All of my friends they worry and call, while me and Aristotle get wasted and we talk” - maar tegenwoordig, en sinds de geboorte van mijn dochter, gaat dat een stuk beter. Het nieuwe leven biedt een perfect tegenwicht voor de vergankelijkheid en donkerte die de herfst en winter voor mij vertegenwoordigen.’