Modeste Moessorgski schreef zijn verpletterende Schilderijententoonstelling, een van de hoogtepunten uit het negentiende-eeuwse repertoire, naar aanleiding van de dood van een bevriend schilder: Viktor Hartmann. De luisteraar wordt meegenomen door de krochten van de Russische ziel, die deernis en huiver wekt, en die ondanks alles fascineert. De terecht zeer geliefde muziek van Moessorgski wordt vergezeld door lichtbeelden van de zelden vertoonde schilderijen van Hartmann. Moessorgski zei zelf over dit werk, dat hij het schreef als in een roes, geheel verlamd door het ontijdige heengaan van zijn goede vriend.
Voor de pauze hoort u allereerst de bedwelmende dansen van Komitas Vardapet. De Armeense priester, ethno-musicoloog en componist Komitas lijkt amper aangeraakt door de mode of het idioom van zijn tijdgenoten. Zijn dansen spreken tot ons in een nog niet eerder gehoorde poëtische taal die reikt naar bovenaardse schoonheid en verstilling. Daarna schrikken wij wakker uit deze droom met de verpletterende Vijfde Sonate van Galina Oestvolskaja. Onverzettelijkheid, een onvoorstelbare moed en een authenticiteit die in een context van Sovjet-repressie ontzag wekken, zijn haar belangrijkste kenmerken. Tot slot voor de pauze hoort u de opzwepende, hartstochtelijke en zeer virtuoze Oekraïense Rapsodie "aan de Oevers van de Dnjepr" van de in Kiev geboren Taras Yashchenko.
De muziek wordt ingeleid en gelardeerd met teksten en poëzie van onder andere Dostojevski en Anna Achmatova.
Sara Crombach is veelvuldig in de pers geroemd om haar buitengewone zeggingskracht en haar vermogen om het publiek te verrassen, onthutsen en ontroeren. Haar programma's zijn meestal een kruisbestuiving van muziek, poëzie en andere kunstvormen en als zodanig zonder meer uniek.