‘Niet voor niets bestaat er zoiets als verleidelijk eten. Niet voor niets voeren geliefden elkaar lekkere hapjes. Niet voor niets zijn moeders gelukkig als ze hun kinderen goed zien eten.
Gastvrijheid en eten hebben altijd een goede band gehad – denk maar aan Odysseus. Waar hij ook aanspoelde op zijn reis, altijd liet de plaatselijke gastheer eerst wat lekkers klaarmaken, een kruik goede wijn aanrukken, hij gaf zijn gast te eten en te drinken, en als die gelukkig en voldaan was zei hij: zo, vertel me nu eens waar je vandaan komt en waarheen je op weg bent.
Als je er zo over nadenkt, dan is praten over eten niet gauw gezeur, al kan het dat gerust worden. Eten verdient onze aandacht, en zelf plukken, zelf koken, zelf slachten, zelf braden, vullen, blussen, op smaak maken en versieren, vergroot die aandacht. Tijd aan koken en eten besteed is, mits er niet overdreven wordt, niet gauw verspilde tijd.
Dus laten we maar hopen dat de mode die koken zo echt en zo belangrijk vindt, meer is dan een mode. Want het is gewoon waar. Koken is belangrijk.’